ႏိုင္ငံရပ္ျခားသို႔ ထြက္ခြါရသူ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ပိုမ်ားလာ

မဇၩိမသတင္းဌာန
ၾကာသပေတးေန႔၊ ေအာက္တုိဘာလ 23 2008 19:04 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
ခ်င္းမိုင္။ ။ လာမည့္ႏွစ္မ်ားတြင္ ေဒသတြင္းႏိုင္ငံမ်ားသို႔ သြားေရာက္၍ အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြသူ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ပုိမိုမ်ားျပားလာမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရေၾကာင္း “အျပည္ျပည္ဆို္င္ရာ ေရႊ႔ေျပာင္း ႏိုင္ငံသားမ်ားအဖြဲ႔” (IMO) က ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုသည္။

ေရႊ႔ေျပာင္း ႏိုင္ငံသားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယံုၾကည္ ကိုးစားေလာက္ဖြယ္ စာရင္းဇယား ရရွိရန္ ခက္ခဲေသာ္လည္း စီးပြားေရး မေျပလည္မႈမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားကို ႏိုင္ငံတကာ နယ္နိမိတ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး စားဝတ္ေနေရး ပိုေျပလည္မည့္ ေနရာကို ရွာၾကေစရန္ ဆက္လက္ “တြန္းပို႔” ေနဦးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ယခုတပတ္ တနလၤာေန႔က ထုတ္ျပန္လိုက္သည့္ IMO ၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားျခင္း ျဖစ္သည္။
"တိုင္းျပည္၏ လက္ရွိ လံုေလာက္ေသာ အေျခခံအေဆာက္အဦ မရွိျခင္း၊ ကၽြမ္းက်င္မႈ နည္းပါးသည့္ အလုပ္တပ္ဖြဲ႔သာ ရွိေနျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္ စီးပြားဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္မႈအတြက္ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း အလုပ္အကိုင္ ရရွိရန္ အလားအလာမွာ အကန္႔အသတ္ႏွင့္သာ ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ လူအမ်ားအျပားကို အျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ရွာေဖြရန္ အားေပးသလိုျဖစ္ေနသည္" ဟု IMO က ဆိုသည္။
မၾကာေသးခင္ ႏွစ္မ်ားအတြင္း ႏိုင္ငံတြင္းမွ ထြက္ခါြလာခဲ့သူ အေရအတြက္မွာ ၃ သန္းခန္႔ ရွိမည္ဟုလည္း ခန္႔မွန္းသည္။
ဤသို႔ တိုင္းျပည္ျပင္ပ ထြက္ေစရန္ “တြန္းပို႔သည့္ အခ်က္မ်ား” သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ပိုမ်ားေနမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရကာ၊ ျမန္မာတြင္ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈ ေႏွးေကြးေနျခင္းေၾကာင့္ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္စာလွ်င္ ဝင္ေငြကြာဟမႈက ပို၍ ၾကီးမား လာဦးမည္ဟုလည္း ဆိုထားသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံသည္ တဦးခ်င္းဝင္ေငြတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံထက္ ၆ ဆ မ်ားေနျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား အဓိက ထြက္ခြါရာႏိုင္ငံ ျဖစ္ျမဲ ျဖစ္ေနသည္။ ယခင္ အလားအလာမ်ားႏွင့္ မတူဘဲ ယခုအခါတြင္ ေရႊ႔ေျပာင္း အလုပ္သမားဦးေရက ႏိုင္ငံေရးခိုလံႈခြင့္ ေလွ်ာက္ထားသူမ်ားထက္ ပို၍မ်ားေနသည္ဟု IMO က ေျပာသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားတြင္ ဤသို႔ ေရႊ႔ေျပာင္း ထြက္ခြါသူမ်ားအနက္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားက အမ်ဳိးသားမ်ားထက္ အေရအတြက္ ပိုမ်ားလိမ့္မည္ဟုလည္း တြက္ဆထားသည္။ တရားဝင္ စာရင္းဇယားမ်ားအရ ထိုင္းဘုရင့္ႏိုင္ငံတြင္ ေရာက္ရွိေနသာ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း ႏိုင္ငံသားမ်ားတြင္ အမ်ဳိးသမီးမွာ ၄၆ ရာခုိင္ႏႈန္း ရွိသည္။
ေဒသတြင္းႏိုင္ငံမ်ားတြင္ တိုင္းျပည္တြင္းမွ ေရႊ႔ေျပာင္း ထြက္ခြါသူ အမ်ားဆံုးရွိေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ လူဦးေရ ၂ သန္းခန္႔ ရွိေနသည္။ ယင္းတို႔ထဲမွ အမ်ားစုမွာ တရားဝင္ ခြင့္ျပဳခ်က္ ဘာမွ်မရွိဘဲ တရားမဝင္ေသာ္၎၊ မည္သည့္လက္မွတ္မွ မရွိဘဲေသာ္၎ ေနၾကရသည္။
တရားဝင္ အသိအမွတ္ျပဳမႈ မရွိျခင္းႏွင့္ ေရႊ႔ေျပာင္း ႏိုင္ငံသားမ်ားကို ခံစားခြင့္ အခြင့္အေရးမ်ား ေပးအပ္မႈ မရွိျခင္းေၾကာင့္ ယင္းတို႔အေနျဖင့္ ေစာ္ကားခံရျခင္း၊ ေခါင္းပံုျဖတ္ခံရျခင္း စသည့္ အႏၱရာယ္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည္။ သူတို႔ ေနထိုင္ရေသာ ဝန္းက်င္ အေနအထားမွာလည္း ကူးစက္ေရာဂါ ပိုမို ကူးစက္ ျဖစ္ပြားခံရႏိုင္ျခင္း ကဲ့သုိ႔ေသာ အႏၱရာယ္မ်ား ရွိေနသည္။
ထို႔ျပင္ ထုိင္းႏိုင္ငံႏွင့္ ျမန္မာအာဏာပိုင္မ်ားအၾကား ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ နားလည္မႈ စာခၽြန္လႊာကို အျပည့္အဝ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏိုင္ေသးျခင္းေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ခန္႔မွန္းေျခ ၂ သန္းခန္႔မွာ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈႏွင့္ ပညာသင္ၾကားခြင့္ အပါအဝင္ အေျခခံ လူမႈေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား မရွိဘဲ ျဖစ္ေနသည္။
အဆိုပါ ျမန္မာမ်ားအနက္ အလုပ္လုပ္ခြင့္ပါမစ္ ရရွိထားသူမ်ားမွာ ၂ဝဝ၇ ႏွစ္လယ္အထိ ၄၈၅၉၂၅ ရွိသည္။ ယင္းအေရအတြက္သည္ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံက လက္ခံခြင့္ျပဳခဲ့ေသာ စုစုေပါင္း အလုပ္လုပ္ခြင့္ပါမစ္၏ ၉၁ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိသည္။ အမ်ားစုေသာ ေရႊ႔ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားမွာ ငါးအေအးခန္းစက္႐ုံ၊ စုိက္ပ်ဳိးေရး၊ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ အိမ္ေဖၚမ်ားအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေနၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း အနာဂါတ္ စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းမ်ား ခ်ဳိ႔တဲ့မႈေၾကာင့္ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္အတြက္ ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမား ေလွ်ာက္ထားမႈ ကနဦးအဆင့္ လိုအပ္ခ်က္အရ ကေလးသူငယ္ေပါင္း ၇၇ဝဝဝ ၏ ေလွ်ာက္လႊာမ်ားကို စိစစ္ၿပီး ျဖစ္သည္။
ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား ၾကံဳေနရေသာ အႏၱရာယ္ကို အနိမ့္ဆံုးအဆင့္သို႔ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ေရးအတြက္ အလုပ္သမား ရွာေဖြေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ပိုမိုၾကီးၾကပ္ရန္၊ ႏွစ္ႏိုင္ငံအက်ဳိးတူ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားကို အျပည့္အဝ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္၊ ေရႊ႔ေျပာင္း လူဦးေရမ်ား၏ အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ရန္ႏွင့္ အခ်ဳိ႔ေသာ က်ား-မ ဆုိင္ရာ အကဲဆတ္သည့္ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္း ကိုင္တြယ္ရန္တုိ႔ကို IMO အဖြဲ႔ၾကီးက အၾကံျပဳ တင္ျပထားသည္။
ေဒသတြင္း ေရႊ႔ေျပာင္းေရာက္ရွိ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ႏိုင္ငံတြင္း က်န္ရွိခဲ့သည့္ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းမ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားထံ လႊဲေျပာင္းေပးပို႔ေငြမွာ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္အတြင္း ေဒၚလာသန္းေပါင္း ၁၁ရ သန္း ရွိသည္။
ေဒသတြင္း ေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားမ်ား ႏိုင္ငံရင္းသို႔ တရားဝင္ ျပန္လည္ လႊဲေျပာင္းေပးပို႔သည့္ ေငြမွာ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚလာ ၄ ဒႆမ ၂ ဘီလ်ံရွိရာမွ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚလာ ဘီလ်ံ ၅ဝ သို႔ တိုးတက္လာခဲ့သည္။
မဇၩိမ